Kerry Blue Terrier — zabiegi pielęgnacyjne

Pielęgnacja codzienna tej rasy ogranicza się do dbania o higienę i przeczesywania najbardziej obficie zarośniętej części ciała, czyli głowy. Broda i wąsy, które są najważniejszym elementem wizerunku Kerry, są najbardziej narażone na zabrudzenia pokarmem i kurzem po baraszkowaniu w środowisku, w którym pies przebywa. Aby uchronić się przed zbędną o to troską, najlepiej nałożyć gumki na najdłuższe włosy, aby podtrzymywały je w kucykach. Wówczas pielęgnacja ogranicza się do cotygodniowego przemycia i przeczesania brody oraz wąsów. W przypadku Kerry Blue uczestniczących w wystawach psów rasowych dbałość o jakość sierści jest priorytetowa

KĄPIEL

W przypadku kędzierzawej sierści kąpiel ma duże znaczenie. Dzięki systematycznemu oczyszczaniu jej z kurzu zabezpieczamy ją przed skołtunieniem. Aby sierść zachwycała charakterystycznym blaskiem w kolorze błękitu, powinna być systematycznie nawilżana i zabezpieczana kosmetykami.

Jak często?

Zaleca się, aby psy tej rasy, które nie uczestniczą w wystawach, kąpać co 3 tygodnie, a wystawowe przed każdą prezentacją, nie rzadziej niż co 2 tygodnie.

Jak kąpać?

Do kąpieli używamy dwóch rodzajów szamponów: oczyszczającego do pierwszego mycia i nawilżającego do drugiego. W przypadku psów wystawowych bywa, że ciało psa dzielimy na strefy, w których używamy do drugiego mycia szamponów o zróżnicowanym przeznaczeniu. Na przykładu młodego Kerry o sierści opadającej na łapach możemy użyć szamponu zwiększającego objętość, na głowie szamponu dla psów długowłosych, aby ujarzmić końcówki, a na tułowiu — nawilżającego.

Do pielęgnacji psa niewystawowego do drugiego mycia używamy wyłącznie szamponu nawilżającego.

Po spłukaniu szamponu zawsze nakładamy odżywkę w celu zamknięcia porów włosa. W przeciwnym razie sierść będzie sucha, matowa, z tendencją do plątania. Aby utrzymać efekt wygładzenia i blasku, na sierść rozpyla się impregnat z kosmetyków z silikonem.

SUSZENIE

Sierść Kerry Blue nie powinna być zbyt gęsta ani za bardzo skręcona. Proces suszenia nie jest bardzo trudny, ale wymaga czasu i dobrej techniki podczesywania sierści.

Głowę psa należy wytrzeć ręcznikiem i natychmiast rozczesać, aby ułożyć każde pasmo włosów zgodnie ze wzrostem, maksymalnie naciągając i prostując włos. Suszy się pod strumieniem letniego powietrza, układając sierść grzebieniem. Tułów i łapy wydmuchuje się suszarką typu blaster od skóry we wszystkich kierunkach, aż do momentu kiedy sierść zacznie się unosić i błyszczeć. Następnie suszarką typu słoń z użyciem wyższej temperatury prostujemy sierść szczotką pudlówką, jednocześnie czesząc pasmo po paśmie, aż do zupełnego wyschnięcia. Aby sprawdzić, czy w sierści nie zostały żadne splątane pasma włosów, należy użyć grzebienia ze stożkowo zakończonymi pinami, ułatwiającymi dostanie się do skóry. Celem takiego procesu suszenia jest uzyskanie sierści lekkiej, unoszącej się, kędzierzawej na tułowiu i prostej na kończynach. Dobrze wysuszony i rozczesany Kerry Blue nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji do czasu kolejnej kąpieli.

STRZYŻENIE

Sierść Kerry Blue Teriera przygotowana według instrukcji powyżej jest gotowa do formowania. Potrzebne narzędzia to: maszynka elektryczna z wymiennymi ostrzarni 0,1 m, 1 mm, 1,8 mm, 4 mm oraz ostre nożyce długości min. 8 cali — proste, gięte oraz degażówki o 39 ząbkach.

Uszy

Ostrzem o długości 1 mm dokładnie strzyżemy całe ucho psa po stronie wewnętrznej i zewnętrznej, od nasady aż po jego końcówkę. Ucho powinno być zupełnie gładkie, jak najmniejsze i cienkie. Brzegi uszu wykańczamy maszynką, nie nożyczkami, aby zebrać jak najwięcej sierści. Krawędź ucha możemy ostrzyc pod włos.

Mózgoczaszka

Mózgoczaszkę strzyżemy od najwyższego punktu, a więc od łuków brwiowych w kierunku guza potylicznego — płasko, ostrzem o długości 4 mm. Dłuższa sierść na szyi i linia czaszki mają tworzyć kąt prosty.

Ogon

Od nasady do połowy wysokości ogon strzyżemy z włosem ostrzem 4 mm. Włosy od odbytu w dół oraz wewnętrzną część uda do wysokości zgięcia w kolanie należy ostrzyż ostrzem 1,8 mm.

Łapy

Stopy, między palcami, należy wygolić ostrzem 0,1 mm. Paznokcie przycinamy lub opiłowujemy jak najkrócej.

Głowa

Szyję na podgardlu strzyżemy pod włos ostrzem 1,8 mm — od rękojeści mostka do kącików warg żuchwy. Zachyłki wargi należy wystrzyc obustronnie, aby rosnące tam włosy nie poszerzały brody.

Brodę, zaczynającą się na wysokości dolnego kła, zostawiamy nieskracaną.

Policzki od nasady uszu po kąciki oczu strzyżemy ostrzem 1,8 mm i kontynuujemy wzdłuż ukośnej linii od kącików oczu do kącika warg.

Głowę należy uformować degażówkami tak, aby patrząc z przodu żadne włosy nie wystawały poza linię mózgoczaszki. Z włosów tworzymy prostokąt, zaczesując je do przodu grzebieniem. Odsłaniamy 1/3 zewnętrznej części oka, by jego białko było wyraźnie widoczne z boku. Oczy z przodu powinny być przysłonięte. Błędem jest, gdy patrząc na psa z przodu, widzimy jego wzrok. Unikaj zbyt mocnego degażowania pod oczami, aby nie spowodować wrażenia klepsydry lub trupiej czaszki. Prostokąt to jedyny właściwy kształt. Głowę przedłużają wąsy oraz broda, których się nie skraca. Nie odsłaniamy warg.

Tułów

Tę część ciała strzyżemy nożycami zgodnie z budową anatomiczną psa. Znajomość standardu rasy pomaga nam stworzyć idealną sylwetkę. Kiedy patrzymy na Kerry Blue Terriera z góry, widzimy trójkąt utworzony przez krócej ostrzyżone łopatki i mocniej zaznaczony tył przez pozostawienie na udach i miednicy dłuższej sierści.

Fryzura musi być dobrze dobrana w swojej długości do wieku psa i jego kondycji (osobniki młode strzyżemy trochę krócej niż dorosłe ze względu na zmianę barwy).

Łopatki strzyżemy krótko, stopniowo wydłużając włos w kierunku żeber, aż do uda. Patrząc z boku, powinniśmy widzieć sylwetkę psa z dobrze zaznaczonym, wysoko osadzonym ogonem w kształcie karotki i kolumniastymi, dobrze ukątowanymi kończynami.

W pachwinie nie stosujemy zaokrągleń jak u pudla. Płynnie przechodzimy od stref bardzo krótkich po najdłuższe — na nogach, stosując różne długości włosa.

Kończyny

Kończyny tylne strzyżemy tak, aby zaznaczyć ich prawidłowe ukątowanie. Na wysokości kolana, powyżej stawu skokowego, patrząc od tyłu, maksymalnie skracamy włos i formujemy dobrze zaznaczony guz siedzeniowy, pozostawiając na jego wysokości nieco więcej włosów. Palce i paznokcie mają być ukryte w opadającym włosie na wszystkich kończynach w kształcie równych kolumn od góry do dołu. Gdy patrzymy na psa z przodu, przerwa pomiędzy kończynami jest niewidoczna.

Kończyny tylne są szeroko rozstawione, ostrzyżone od strony wewnętrznej krócej niż od zewnątrz.

Szyja

Szyja jest ważnym elementem całej sylwetki, podkreślającym charakter psa, jego ruch i ekspresję. Górna jej część, od guza potylicznego po łopatki, ma włos formowany na „zganaszowartego konia". W tym miejscu zostawiamy włos dłuższy niż na całym tułowiu. Krótko ostrzyżona sierść na podgardlu płynnie przechodzi w sierść coraz dłuższą na bokach szyi, aż do najdłuższej, stanowiącej płynną górną linię szyi, łączącą głowę z krótkim grzbietem. Im smuklejsza szyja, tym włos pozostawia się dłuższy.

Front Kerry Blue Terriera jest raczej płaski. Niektórzy mistrzowie strzyżenia rasy zaznaczają rękojeść mostka, zostawiając na nim minimalnie dłuższą sierść niż na ramionach. Finalnie linia frontu, poprowadzona od nasady ucha do zgięcia przedniej łapy i kontynuowana do palców, powinna być prosta.